علائم اندومتریوز؛اندومتریوز وضعیتی است که از هر 10 زن یک نفر را مبتلا می کند. گاهی اوقات می تواند باعث درد شدید شود و ممکن است باروری شما را کاهش دهد. گزینه های درمانی زیادی وجود دارد، بنابراین برای تشخیص و اطلاعات بیشتر با پزشک عمومی (پزشک) خود تماس بگیرید.
اگر سوالی در مورد رادیولوژی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان رادیولوژی یا سونوگرافی تجویز کرده است
می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند تماس بگیرید.
اندومتریوز چیست؟
آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌هایی مشابه سلول‌هایی که روی رحم قرار دارند، در نواحی دیگر بدن، به‌ویژه در اطراف تخمدان‌ها و پشت رحم رشد می‌کنند.
علائم اندومتریوز
آندومتریوز روی هر فردی متفاوت است. بسیاری از زنان مبتلا به اندومتریوز درد را تجربه می کنند اما برخی از آنها هیچ علامتی ندارند. برخی از زنان در هنگام قاعدگی درد خفیفی دارند و برخی دیگر در تمام دوره قاعدگی درد شدید دارند.
اندومتریوز می تواند انواع مختلفی از درد ایجاد کند.
مثلا:
دوره های دردناک
درد در هنگام و یا بعد از رابطه جنسی
درد شکم، کمر و لگن
درد در طول تخمک گذاری، از جمله درد در ران یا پاها
درد هنگام رفتن به توالت برای گریه کردن یا استفراغ
اندومتریوز همچنین ممکن است باعث:
دوره های سنگین
دوره های نامنظم
طولانی تر از دوره های معمولی
مشکلات مثانه و روده
نفخ
خستگی
تغییرات خلق و خوی
ناراحتی واژن
کاهش باروری
چه چیزی باعث آندومتریوز می شود؟
ما دقیقاً نمی دانیم که چه چیزی باعث آندومتریوز می شود، اما برخی از علل احتمالی و عوامل خطر وجود دارد که باید در نظر گرفت.
قاعدگی معکوس
قاعدگی شما گاهی می تواند در امتداد لوله های فالوپ به داخل حفره لگن شما برگردد. خون که حاوی سلول‌های آندومتر است، معمولاً توسط بدن جذب می‌شود، اما گاهی اوقات سلول‌ها می‌توانند به نواحی خارج از رحم بچسبند و منجر به آندومتریوز شوند.
سیستم ایمنی بدن شما
اگر سیستم ایمنی شما رشد بافت آندومتر را در خارج از رحم متوقف نکند، می توانید به اندومتریوز مبتلا شوید.
سابقه خانوادگی شما
تحقیقات نشان می دهد که ژنتیک ممکن است در ایجاد آندومتریوز نقش داشته باشد. زنانی که یکی از بستگان نزدیک به آندومتریوز دارند تا 10 برابر بیشتر در معرض ابتلا به آندومتریوز هستند.
کاهش خطر ابتلا به اندومتریوز
آندومتریوز قابل پیشگیری نیست، اما برخی عوامل ممکن است خطر شما را کاهش دهند.
مثلا:
بچه دار شدن در سنین پایین تر
شیر دادن به مدت طولانی تری
درمان هورمونی برای جلوگیری از تخمک گذاری، مانند قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی (COC)
زندگی سالم.
گرفتن تشخیص
تشخیص آندومتریوز آسان نیست. اکثر زنان پس از انجام لاپاراسکوپی تشخیص داده می شوند. لاپاراسکوپی یک عمل جراحی سوراخ کلید است که تحت بیهوشی عمومی انجام می شود تا در تصویر اندومتریوز آیا بافت آندومتر در لگن شما وجود دارد یا خیر.
اگر آندومتریوز ندارید اما پریودهای بسیار دردناکی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
مقالات پیشنهادی :
تشخیص اندومتریوز با آزمایش خون
مدیریت اندومتریوز
پس از تشخیص آندومتریوز، متخصص زنان گزینه های مختلف درمانی را بر اساس علائم و مرحله زندگی شما توضیح می دهد.
داروها
اگر یک مورد خفیف اندومتریوز دارید، ممکن است بتوانید علائم را مدیریت کنید و با داروهایی مانند ایبوپروفن (مانند نوروفن) درد را کاهش دهید.
هورمون درمانی
می‌توانید از هورمون درمانی استفاده کنید که رشد سلول‌های باقی‌مانده آندومتر را سرکوب می‌کند و امیدواریم درد را کاهش دهد.
گزینه های هورمون درمانی عبارتند از:
قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی - برای متوقف کردن چرخه قاعدگی و کاهش درد
پروژسترون - برای کوچک کردن بافت آندومتر و کاهش درد
هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) - برای سرکوب تخمک گذاری و رشد بافت آندومتر.
از پزشک خود در مورد نحوه عملکرد و عوارض جانبی احتمالی هر گزینه سوال کنید.
عمل جراحي
جراحی موثرترین راه برای از بین بردن اندومتریوز، ترمیم هرگونه آسیب و کاهش احتمال بازگشت آن است. جراحی همچنین ممکن است شانس باردار شدن شما را افزایش دهد.
نوع جراحی که ممکن است به آن نیاز داشته باشید به وضعیت شما بستگی دارد.
مثلا:
لاپاراسکوپی - یک جراحی رایج سوراخ کلید از طریق شکم انجام می شود
لاپاراتومی - جراحی باز برای اندومتریوز شدیدتر
جراحی روده - اگر اندومتریوز در روده رشد کرده باشد
هیسترکتومی (برداشتن رحم) - در موارد شدید.
قبل از تصمیم گیری مطمئن شوید که مزایا و خطرات احتمالی هر گزینه را درک کرده اید.
درمان ترکیبی
جراحی با لاپاراسکوپی بهترین درمان برای اندومتریوز است. اما ترکیبی از جراحی و هورمون درمانی می تواند نتایج را بهبود بخشد.
برخی از مطالعات نشان داده اند که اگر جراحی با درمان با برخی از انواع هورمون درمانی یا دستگاه داخل رحمی (IUD) دنبال شود، در عود آندومتریوز تاخیر وجود دارد.
مقالات پیشنهادی :
آندومتریوز چیست؟
اندومتریوز (تلفظ: endoh – mee – tree – oh – sis) نامی است که به وضعیتی گفته می‌شود که در آن سلول‌هایی شبیه به سلول‌های پوشش داخلی رحم (رحم) در جای دیگری از بدن یافت می‌شوند.
هر ماه این سلول‌ها به همان روشی به سلول‌های داخل رحم واکنش نشان می‌دهند، تشکیل می‌شوند و سپس تجزیه می‌شوند و خونریزی می‌کنند. برخلاف سلول‌های درون رحم که به صورت پریود از بدن خارج می‌شوند، این خون راهی برای فرار ندارد.
در بریتانیا، حدود 1.5 میلیون زن و زنانی که در بدو تولد به آنها اختصاص داده شده است، در حال حاضر بدون توجه به نژاد یا قومیت، با این بیماری زندگی می کنند. آندومتریوز می تواند شما را از دوران بلوغ تا یائسگی تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه ممکن است تاثیر آن تا آخر عمر احساس شود.
در طول چرخه قاعدگی، بدن هر ماه دچار تغییرات هورمونی می شود. هورمون ها به طور طبیعی آزاد می شوند که باعث می شوند پوشش داخلی رحم برای آماده شدن برای تخمک بارور شده افزایش یابد. اگر حاملگی اتفاق نیفتد، این پوشش از بین می‌رود و خونریزی می‌کند - سپس به عنوان پریود از بدن خارج می‌شود.
در آندومتریوز، سلول‌هایی شبیه به سلول‌های دیواره رحم در جای دیگری از بدن رشد می‌کنند. این سلول ها هر ماه به چرخه قاعدگی واکنش نشان می دهند و همچنین خونریزی می کنند. با این حال، هیچ راهی برای خروج این خون از بدن وجود ندارد. این می تواند باعث التهاب، درد و تشکیل بافت اسکار شود.
آندومتریوز می تواند به طرق مختلفی بر زندگی افراد تأثیر بگذارد، از جمله:
درد مزمن
خستگی/کمبود انرژی
افسردگی / انزوا
مشکلات در زندگی جنسی/روابط زن و شوهر
ناتوانی در باردار شدن
مشکل در انجام تعهدات کاری و اجتماعی
با این حال، با درمان مناسب آندومتریوز، بسیاری از این مسائل را می توان برطرف کرد و علائم آندومتریوز را قابل کنترل تر کرد.
مهم است که به یاد داشته باشید که:
اندومتریوز عفونت نیست
آندومتریوز مسری نیست
اندومتریوز سرطان نیست
اندومتریوز یک بیماری شایع و گاهی ناتوان کننده است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری باعث درد مزمن لگن می شود و گاهی اوقات با ناباروری مرتبط است.
اندومتریوز با ایجاد بافتی مشابه بافتی که داخل حفره رحم را پوشانده است، در سایر نقاط بدن زن مشخص می شود. معمولاً در جای دیگری از شکم است که این بافت ها یافت می شوند. اگرچه این بافت‌ها در جای طبیعی خود نیستند، اما به چرخه قاعدگی واکنش نشان می‌دهند مانند بافت‌های لایه داخلی حفره رحم: هر ماه، بافت ضخیم می‌شود، می‌شکند و از بین می‌رود. خون قاعدگی از رحم از طریق واژن از بدن خارج می شود. برعکس، خون و بافت ناشی از آندومتریوز راهی برای خروج از بدن ندارند و باعث التهاب و گاهی زخم (چسبندگی) می‌شوند که هر دو علائم دردناکی را ایجاد می‌کنند.
اگرچه تحقیقات زیادی در مورد آندومتریوز انجام شده است، اما هنوز تشخیص و درمان این بیماری پیچیده دشوار است. بسیاری از علائم آندومتریوز (دردهای شدید و دردناک قاعدگی، درد در حین مقاربت، مشکلات گوارشی، مانند اسهال، یبوست و حالت تهوع) مشابه علائم بسیاری از بیماری‌های دیگر است. به همین ترتیب، از آنجایی که هر زن مبتلا به آندومتریوز علائم خود را بسته به محل و وسعت بیماری به طور متفاوتی تجربه می‌کند، ترکیبی از گزینه‌های درمانی که برای یک زن مؤثر است، ممکن است لزوماً برای زن دیگر مؤثر نباشد. بنابراین، گاهی اوقات ممکن است سال ها طول بکشد تا یک زن و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی او میزان اندومتریوز را تعیین کنند و یک درمان موثر پیدا کنند.
خبر خوب این است که اندومتریوز وضعیتی است که می توان آن را با موفقیت درمان و کنترل کرد. اگر درد لگن را تجربه می کنید، گزینه هایی برای کاهش یا حتی از بین بردن آن برای کمک به بهبود کیفیت زندگی خود دارید. اولین قدم این است که به سرعت به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید.
مقالات پیشنهادی :
تعداد اندومتریوز
اندومتریوز یک آسیب شناسی مزمن شایع است.
تاخیر تشخیصی مرتبط با این بیماری 7 سال خواهد بود. Inserm مشخص می کند که 40٪ از زنانی که با درد مزمن لگنی مراجعه می کنند، در واقع از اندومتریوز رنج می برند.
داده هایی که اهمیت آسیب شناسی در جمعیت و مشکلات بهداشت عمومی را که می توانند ایجاد کنند را نشان می دهد.
تعریفی ازاندومتریوز
آندومتریوز در نتیجه مهاجرت بافت از پوشش داخلی رحم (سلول های پوشش داخلی رحم، آندومتر) به خارج از رحم ایجاد می شود. بنابراین، این سلول‌ها می‌توانند به سایر اندام‌های تناسلی مانند تخمدان‌ها یا واژن، بلکه در سطح اندام‌های گوارشی و ادراری، یا حتی در موارد نادر، دورتر (پلورا، ریه‌ها) پیوند بزنند.
وجود این سلول ها در خارج از بافت منشا آنها یک مشکل واقعی ایجاد می کند. این سلول‌ها مانند بافت منشأ خود، به تغییرات هورمونی مرتبط با چرخه‌های قاعدگی، عمدتاً به سطح استروژن، واکنش نشان می‌دهند. در حال حاضر، علت این مهاجرت غیرطبیعی سلول ناشناخته باقی مانده است.
به گزارش سایت بیمه سلامت، این بیماری می تواند از دوران نوجوانی خود را نشان دهد و در اکثر موارد در دوران یائسگی پسرفت می کند.
علائم اندومتریوز چیست؟
علامت اصلی اندومتریوز درد در لگن است. اغلب با چرخه قاعدگی مرتبط است (در طول قاعدگی قوی تر است) اما گاهی اوقات خود را به طور مداوم نشان می دهد. برخی از زنان نیز ممکن است در هنگام مقاربت، اجابت مزاج یا ادرار، بیشتر در دوران قاعدگی درد داشته باشند. این بیماری می تواند تکامل یابد: درد اغلب با گذشت زمان مهم تر می شود. سایر علائم محرمانه تر نیز می تواند با اندومتریوز مرتبط باشد، مانند وجود خون در ادرار یا مدفوع.
آندومتریوز نیز ناقل ناباروری است، به خصوص زمانی که بافت آندومتر باعث اختلال در عملکرد یا حتی انسداد تخمدان ها شود.
در نهایت، لازم به ذکر است که برخی از اشکال آندومتریوز علامتی نیستند و تنها در طی ارزیابی ناباروری کشف می شوند.
چگونه تشخیص داده می شود؟
معاینات انجام شده برای بررسی اندومتریوز قبل از هر چیز بالینی است و اغلب توسط متخصص زنان یا متخصص زنان و زایمان انجام می شود. سپس، در صورت مشکوک بودن به آسیب شناسی، تشخیص را می توان با تصویربرداری، در درجه اول سونوگرافی لگن، تکمیل کرد.
به عنوان خط دوم، هنگامی که پزشکان فکر می کنند ضایعات عمیق تر هستند یا زمانی که تشخیص نامشخص است، می توانند از سونوگرافی اندواژینال یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی استفاده کنند.
عوامل خطر برای ابتلا به اندومتریوز چیست؟
چندین عامل خطر ثابت شده در آندومتریوز شناسایی شده است: وزن کم هنگام تولد، شاخص توده بدنی پایین (BMI) از کودکی تا بزرگسالی، و همچنین قاعدگی زودرس و سیکل های کوتاه (کمتر از 24 روز).
عوامل ژنتیکی نیز وجود دارد: سهم آنها در بروز آندومتریوز 50٪ تخمین زده شده است، بدون اینکه "ژن اندومتریوز" شناسایی شده باشد. بلکه ترکیبی از چندین عامل ژنتیکی است. شناسایی این عوامل ژنتیکی می تواند تشخیص زودهنگام بیماری و در نتیجه تسریع در مدیریت آن را ممکن سازد.
راه های درمان اندومتریوز چیست؟
در حال حاضر، مدیریت اندومتریوز بر اساس سه تکنیک است که با توجه به علائم و همچنین تمایلات بارداری هر بیمار استفاده می شود.
اول از همه، درمان های هورمونی، که عمدتاً با هدف کاهش تأثیر چرخه های قاعدگی بر علائم بیماری انجام می شود. بنابراین می توان انواع مختلفی از داروهای ضد بارداری را تجویز کرد: استروژن-پروژسترون، میکروپرژسترون خوراکی و غیره. داروهای دیگری مانند مسکن ها برای محدود کردن درد (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و غیره) علاوه بر این می توانند استفاده شوند.
در صورت درد زیاد و بی اثر بودن درمان های هورمونی می توان به جراحی فکر کرد. ژست بسته به منطقه ای که ضایعات در آن قرار دارند متفاوت است. این شامل از بین بردن مناطقی است که سلول های آندومتر در آن قرار گرفته اند.
در نهایت در صورت تمایل به بارداری و در صورت ناباروری می توان کمک های پزشکی برای باروری ارائه داد. این مدیریت شامل تحریک خاص تخمدان (در اندومتریوز خفیف تا متوسط) یا لقاح آزمایشگاهی (در اندومتریوز شدیدتر) است.
تحقیقات در مورد این بیماری کجاست؟
تحقیقات در مورد آندومتریوز بسیار فعال است. مطالعات به طور خاص بر علل بیماری، تکامل آن و عوامل موثر بر آن تمرکز دارد.
تحقیقات به بررسی عوامل خطر ژنتیکی برای ایجاد اندومتریوز می پردازد. کشف و شناسایی ترکیبی از چندین عامل ژنتیکی و اپی ژنتیکی می تواند تشخیص زودهنگام بیماری و در نتیجه تسریع در درمان آن را ممکن سازد. شناسایی ژن های دخیل در این بیماری نیز می تواند به شناسایی اهداف درمانی بالقوه منجر شود.
همچنین از نقطه نظر انجام تشخیص بیماری، به ویژه از نقطه نظر تصویربرداری به منظور جلوگیری از بیوپسی های بیش از حد تهاجمی، پیشرفت انتظار می رود.
در مورد علل، محققان بر این باورند که اختلال عملکرد سیستم ایمنی در این بیماری نقش دارد: این امر می تواند عدم حذف سلول های آندومتر در خارج از رحم و التهاب مزمن را توضیح دهد. بررسی این علل می‌تواند راه‌های امیدوارکننده‌ای برای توسعه درمان‌های نوآورانه فراهم کند.
بهبود تکنیک های جراحی نیز موضوعی است که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است.
در نهایت، آندومتریوز همچنین می‌تواند تأثیراتی بر بارداری داشته باشد (افزایش خطر سقط جنین، تأخیر رشد جنین، و غیره): بنابراین تحقیقات در حال بررسی این پیامدهای مضر احتمالی با توجه به بهبود مراقبت از بیماران است.
اندومتریوز چگونه درمان می شود؟
برای موارد خفیف، اهداف درمانی شامل مدیریت علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری است. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن می توانند به مدیریت درد کمک کنند. هورمون درمانی نیز می تواند به جلوگیری از پیشرفت کمک کند.
اگر فردی به دارو پاسخ ندهد، ممکن است به جراحی لاپاراسکوپی نیاز داشته باشد. این یکی از بهترین روش ها برای اصلاح اندومتریوز از طریق جراحی است. اغلب با کمک رباتیک انجام می شود و فقط به چند برش کوچک روی شکم نیاز دارد. در صورت وجود کیست، آن را خارج می کنیم. ایمپلنت ها را جدا می کنیم - یا برش می دهیم. اکسیزیون اغلب بهترین راه برای درمان اندومتریوز است. گاهی اوقات از روشی استفاده می کنیم که ما آن را درمان فرسایشی می نامیم، جایی که اساساً ایمپلنت ها را کوتر می کنیم. این ترکیب - برش، ابلیشن و سیستکتومی - بسیار موثر است.
جراحی معمولاً شامل سه تا پنج برش باند روی معده است و بیماران می توانند در همان روز به خانه بروند. زمان بهبودی معمولاً دو هفته است. بسیاری از زنان زودتر به سر کار و زندگی خود باز می گردند.
مقالات پیشنهادی :
در مورد موارد جدی تر چطور؟
اگر اندومتریوز به اندام هایی مانند روده یا مثانه سرایت کرده باشد، ممکن است برای برداشتن ضایعه یا ضایعات، این سیستم های اندام مورد عمل جراحی قرار گیرند. گاهی اوقات افراد نیاز به برداشتن روده دارند، که جراحی برای برداشتن بخشی از روده کوچک یا بزرگ، یا آپاندکتومی، برداشتن آپاندیس است. آخرین سناریو - که امیدوارید یک بیمار مجبور نباشد این راه را طی کند - هیسترکتومی یا برداشتن تخمدان هایش است زیرا همه چیز شکست خورده است. با این حال، در این موارد پیچیده، جراحی کاملاً دگرگون کننده است و کیفیت زندگی زن را به طور چشمگیری بهبود می بخشد.
مقالات پیشنهادی :
آیا می توان بعد از جراحی باردار شد؟
یکی از نگرانی های اصلی زنان از دست دادن قدرت باروری و از دست دادن عملکرد تخمدان است. به عبارت دیگر، آیا درمان آندومتریوز تخمدان بر تعداد تخمک آنها تأثیر می گذارد؟ هنگامی که ما جراحی اندومتریوز را انجام می دهیم، هدف نهایی ما برای بیماری که می خواهد در آینده باردار شود، حفظ باروری و بهینه سازی باروری است. در اکثر موارد، بیماران می توانند با موفقیت باردار شوند و بچه دار شوند.
اندومتریوز چه تاثیری بر باروری و بارداری دارد؟
برای زنان مبتلا به اندومتریوز، مانع اصلی باردار شدن است. هنگامی که شما در تلاش برای باردار شدن در یک محیط لگنی که به دلیل آندومتریوز ملتهب است، این کار را بسیار دشوار می کند. آندومتریوز می تواند بر نحوه عملکرد تخمدان ها و لوله های فالوپ که برای اتصال اسپرم و تخمک لازم است تأثیر بگذارد. می تواند آناتومی را به گونه ای مخدوش کند که باردار شدن را دشوار کند. گاهی اوقات زنان به جراحی اصلاحی برای اصلاح آناتومی که در اثر این بیماری مخدوش شده است نیاز دارند تا باردار شدن را تسهیل کنند.
هنگامی که یک فرد باردار می شود، آندومتریوز واقعاً مشکلی نیست. باور کنید یا نه، بارداری یک درمان عالی است زیرا چیزی در مورد وضعیت بارداری وجود دارد که به آندومتریوز می پردازد و در واقع باعث از بین رفتن و غیرفعال شدن آن می شود. آندومتریوز بر رشد جنین یا زایمان تاثیری ندارد.
به طور معمول، زمانی که بیمار به یائسگی تبدیل می‌شود، این اغلب از منظر آندومتریوز یک چیز مثبت است، زیرا در آن مرحله، عملکرد تخمدان بیمار دیگر قادر به تحریک ایمپلنت‌های اندومتریوز نیست. بنابراین ما همیشه امیدوار به پسرفت بیماری هستیم زیرا بیمار در حالت یائسگی است. مانند سال های باروری یک زن پیشرفت نمی کند.
علائم شایع اندومتریوز عبارتند از:
- درد لگنی مداوم و بدون دلیل
اگر در ناحیه لگن خود درد دارید اما دلیل آن را نمی دانید، ممکن است به اندومتریوز مبتلا شده باشید. این یک علامت رایج است که ناشی از قرار گرفتن آندومتر در جایی است که نباید باشد. این درد می تواند بدتر از دردهای قاعدگی باشد و ممکن است با گذشت زمان بدتر شود.
- گرفتگی شدید قاعدگی
اکثر زنان هر از گاهی دچار دردهای قاعدگی می شوند. زنان مبتلا به آندومتریوز معمولاً دردهای قاعدگی بسیار بدی دارند که زندگی آنها را مختل می کند.
- رابطه جنسی دردناک است
زمانی که اندومتر در خارج از رحم یا اطراف سایر اندام های تناسلی رشد می کند، مقاربت جنسی می تواند باعث درد شود. ممکن است به سادگی ناراحت کننده باشد یا می تواند کاملاً دردناک باشد.
- خونریزی شدید
اگر قاعدگی شما شامل تعویض محصولات بهداشتی بیش از یک بار در ساعت است یا خونریزی بین دوره های قاعدگی دارید، می تواند نشانه اندومتریوز باشد.
- ادرار دردناک یا حرکات روده
اگر آندومتر شما بر عملکرد مثانه یا روده شما که هر دو نزدیک رحم شما هستند تأثیر می گذارد، می تواند هنگام ادرار کردن یا اجابت مزاج باعث درد شود. درد ممکن است در زمان پریودی شما شدید ترشود.
- ناباروری
یکی از مهم ترین علائم آندومتریوز برای برخی از زنان ناباروری است. اگر سعی کرده اید باردار شوید و نتوانسته اید، ممکن است به این دلیل باشد که رشد بیش از حد آندومتر باعث می شود که تخمک شما نتواند با اسپرم ملاقات کند. یا، بافت اضافی ممکن است به تخمک یا اسپرم آسیب برساند.
اگر هر یک از این علائم را دارید، باید با دکتر صحبت کنید. معمولاً معاینه لگن یا سونوگرافی می‌تواند تشخیص آندومتریوز را تأیید کند و به شما امکان می‌دهد درمان را شروع کنید و امیدوارم کمی تسکین پیدا کنید.
درمان آندومتریوز
برخی از زنان می توانند علائم خود را با داروهای بدون نسخه کنترل کنند، اما برخی دیگر به درمان عمیق تری نیاز دارند، مانند:
هورمون درمانی
در برخی موارد می توان از هورمون ها برای کاهش رشد بافت آندومتر استفاده کرد. قرص های ضد بارداری ممکن است یک راه حل باشند، یا حلقه های واژینال می توانند استروژن یا پروژسترون مورد نیاز برای تسکین را به شما برسانند.
عمل جراحی
برای برخی از زنان، جراحی گزینه بهتری است. برداشتن بافت اضافی آندومتر می تواند بهترین راه حل برای کاهش علائم شما باشد.
گرفتگی‌های قاعدگی یکی از اولین نشانه‌هایی است که نشان می‌دهد پوشش داخلی رحم در چرخه ماهیانه شما در شرف ریزش است. یکی از علائم اصلی پریود و سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، گرفتگی عضلات است که توسط هورمون ها تحریک می شوند: زمانی که پروستاگلاندین ها انقباضات ماهیچه ای در رحم شما را تحریک می کنند، اتفاق می افتد.
بیشتر گرفتگی‌های قاعدگی زمانی تسکین پیدا می‌کنند که مسکن‌های بدون نسخه مصرف کنید، از یک حمام آب گرم لذت ببرید یا ورزش‌های ملایم انجام دهید. اما برای بسیاری از زنان، گرفتگی های قاعدگی ناتوان کننده یا غیرقابل تحمل است. این طبیعی نیست: اگر درد پریود شما بیش از حد توان شماست، ممکن است زمان مراجعه به متخصص زنان فرا رسیده باشد.
علائم هشدار دهنده ای که باید بدانید
برخی از ناراحتی های خفیف تا متوسط در قسمت پایین شکم چیزی است که می توانید از دوره قاعدگی خود پیش بینی کنید. گرفتگی قاعدگی 80 درصد از زنان را در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می دهد. اگر گرفتگی‌های شدید پریود یا پریودهای سنگین با یا بدون برخی بیماری‌های زمینه‌ای دیگر دارید، کنترل بارداری هورمونی ممکن است بتواند هورمون‌های شما را تنظیم کند و ناراحتی را کاهش دهد.
متأسفانه، نمی‌توانید تمام دردهای پریود را تا دردهای معمول قاعدگی تحمل کنید. اگر نمی‌دانید که آیا درد پریود شما نیاز به ارزیابی بیشتر دارد یا خیر، به این سؤالات فکر کنید:
قاعدگی شما از چه زمانی شروع به احساس درد کرد؟
آیا درد شما آنقدر شدید است که از سر کار یا مدرسه غیبت کرده اید؟
آیا بین پریودها درد لگن دارید؟
آیا در هنگام رابطه جنسی درد شدیدی را تجربه می کنید؟
آیا خونریزی شدید یا منوراژی مرتبط با پریودهای خود دارید؟
ممکن است علائم دیگری از یک بیماری زمینه‌ای وجود داشته باشد که باعث درد پریود شما می‌شود، اما شما فقط در شرایط خاصی متوجه آنها می‌شوید. ناباروری یک علامت رایج است که نشان می دهد درد پریود شما ثانویه به بیماری دیگری است، همانطور که کیست روی تخمدان شما مشاهده می شود.
برخی توضیحات احتمالی
آزمایش‌های بیشتر می‌تواند بین گرفتگی‌های معمولی پریود و درد شدید یا گسترده که ناشی از یک بیماری زمینه ای سلامت باروری است، تمایز قائل شود. معاینه لگن، سونوگرافی لگن، اسکن توموگرافی کامپیوتری، و آزمایش های اضافی می‌توانند پاسخ ها را ارائه دهند و شما را به سمت درمان‌هایی هدایت کنند که به کاهش درد کمک می‌کنند.
مقالات پیشنهادی :
سونوگرافی آلت با تزریق پاپاورین
در اینجا چند احتمال رایج وجود دارد:
اندومتریوز
اندومتریوز وضعیتی است که تشخیص آن می تواند چالش برانگیز باشد، اما پس از تشخیص تایید شده، می توانید شروع به بررسی درمان های مفید کنید. این وضعیتی است که باعث می شود آندومتر یا پوشش داخلی رحم در سایر اندام ها و بافت های شکم و لگن رشد کند. درست مانند اندومتر واقعی، این رشد بیش از حد بافت چرخه ملتهب شدن و ریزش را طی می کند.
بافت آندومتر می تواند باعث ایجاد زخم در سایر اندام ها و همچنین انسداد در سیستم تولید مثل شما شود که باعث ناباروری می شود.
فیبروئید رحم
فیبروم های رحمی توده هایی هستند که شبیه تومورها هستند، اما سرطانی نیستند. گاهی اوقات علائمی ایجاد نمی کنند، اما در موارد دیگر به رحم فشار وارد می کنند که منجر به درد پریود می شود.
بیماری التهابی لگن (PID)
PID یک عفونت باکتریایی است که بر رحم شما تأثیر می گذارد. این باکتری به عنوان یک بیماری مقاربتی (STD) گسترش می یابد و باعث التهاب در رحم و سایر اندام های لگن می شود.
اندومتریوز یک بیماری مزمن است که در آن بافت آندومتر در نقاطی غیر از حفره رحم قرار دارد. می تواند در تخمدان ها، کیسه داگلاس، رباط های رحمی خاجی، صفاق لگن، مثانه، ناف و ریه ها رخ دهد.
اتیولوژی و پاتوفیزیولوژی
پاتوفیزیولوژی دقیق آندومتریوز نامشخص است. یک نظریه پیشنهادی قاعدگی رتروگراد است. این جایی است که سلول‌های آندومتر از حفره رحم به سمت عقب حرکت می‌کنند، از طریق لوله‌های فالوپ، و روی اندام‌های لگنی رسوب می‌کنند - جایی که می‌توانند رشد کنند. همچنین پیشنهاد شده است که این سلول ها همچنین می توانند از طریق سیستم لنفاوی و عروق به نقاط دوردست سفر کنند.
از آنجایی که بافت آندومتر به استروژن حساس است، علائم آن به چرخه قاعدگی فرد بستگی دارد. مانند بافت آندومتر رحم، زنان در طول قاعدگی خونریزی از بافت نابجا خواهند داشت که منجر به درد و نفخ / اتساع در محل‌های خارج رحمی می‌شود. التهاب مکرر و جای زخم نیز می تواند منجر به چسبندگی شود. در دوران بارداری و یائسگی، علائم کاهش می یابد.
عوامل خطر اصلی مرتبط با اندومتریوز عبارتند از:
قاعدگی زودرس
سابقه خانوادگی اندومتریوز
سیکل های قاعدگی کوتاه
طولانی مدت خونریزی قاعدگی
خونریزی شدید قاعدگی
نقص در رحم یا لوله های فالوپ
ویژگی های بالینی
شایع ترین علامت آندومتریوز، درد دوره ای لگنی است که در زمان قاعدگی رخ می دهد. در مواردی که چسبندگی ایجاد شده است، درد ممکن است ثابت باشد.
علائم دیگر عبارتند از دیسمنوره، دیسپارونی، سوزش ادرار، دیشزیا (اجابت مزاج دشوار و دردناک) و ناباروری.
افراد مبتلا به اندومتریوز در نقاط دور ممکن است علائم کانونی خونریزی را تجربه کنند. به عنوان مثال، بافت آندومتر نابجا در ریه ها ممکن است ویژگی های هموتوراکس را در زمان قاعدگی ایجاد کند.
در معاینه دو دستی، پزشک ممکن است توجه داشته باشد:
یک رحم ثابت و معکوس
گره های رباط رحمی ساکرال
حساسیت عمومی
توجه: رحم بزرگ، حساس و باتلاقی نشان دهنده آدنومیوز است
تشخیص های افتراقی
مهم است که تفاوت های زیر را که دارای ویژگی های مشابه هستند رد کنید:
بیماری التهابی لگن: این بیماری می تواند با دیسپارونی، درد لگن و خونریزی غیر طبیعی و/یا شدید ظاهر شود.
حاملگی خارج از رحم: این می تواند با دیسپارونی، درد لگن و خونریزی غیرطبیعی و/یا شدید و گاهی فروپاشی ظاهر شود.
فیبروم: این می تواند با درد لگن، خونریزی طولانی مدت قاعدگی، خونریزی شدید قاعدگی، احساس توده یا نفخ ظاهر شود.
سندرم روده تحریک پذیر: درد شکم، دیسپارونی و نفخ.
تحقیقات
استاندارد طلایی در تشخیص اندومتریوز لاپاراسکوپی است. به ویژه در تمایز بین اندومتریوز و عفونت مزمن موثر است. یافته های معمولی عبارتند از:
کیست های شکلاتی
چسبندگی ها
رسوبات صفاقی
سونوگرافی لگن همچنین می تواند به تعیین شدت اندومتریوز کمک کند و باید قبل از هر عمل جراحی انجام شود. یک اپراتور ماهر می تواند "تخمدان های بوسیدن" را نشان دهد - جایی که اندومتریوم دو طرفه به هم چسبیده اند. تحرک لگن را می توان نشان داد، از جمله هرگونه درگیری روده.
مقالات پیشنهادی :
عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران
تخمک گذاری
سرکوب تخمک گذاری به مدت 6-12 ماه می تواند باعث آتروفی ضایعات اندومتریوز و در نتیجه کاهش علائم شود. می توان از یک قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی با دوز کم یا نورتی استرون استفاده کرد. همچنین می توان از هورمون های تزریقی یا دستگاه های داخل رحمی مانند کویل Mirena استفاده کرد. Mirena دارای دوز پایین هورمون است.
عمل جراحی
در صورتی که علائم آندومتریوز به طور جدی بر زندگی بیمار تأثیر بگذارد، از گزینه جراحی استفاده می شود. جراحی مانند برداشتن، فولگاریشن و فرسایش لیزری با هدف حذف کامل بافت آندومتر نابجا در صفاق، عضله رحم و کیسه داگلاس برای کاهش درد انجام می شود. عودها تقریباً به طور قطع رخ خواهند داد و ممکن است جراحی مجدداً تکرار شود. درمان نهایی ممکن است هیسترکتومی و برداشتن تخمدان ها با جایگزینی بعدی هورمون ها تا سن یائسگی باشد.
خلاصه
آندومتریوز یک بیماری مزمن است که در آن بافت آندومتر در سایر نقاط غیر از حفره رحم مانند تخمدان ها، کیسه داگلاس، رباط های رحمی خاجی، صفاق لگن، ناف مثانه و ریه ها وجود دارد.
تصور می شود که پاتوفیزیولوژی اندومتریوز به دلیل قاعدگی رتروگراد باشد.
عوامل خطر مرتبط با آندومتریوز عبارتند از: قاعدگی زودرس، سابقه خانوادگی آندومتریوز، سیکل های قاعدگی کوتاه، مدت طولانی خونریزی قاعدگی، خونریزی شدید قاعدگی و نقص در رحم یا لوله های فالوپ.
بیماران ممکن است بدون علامت باشند. علائم و نشانه ها نیز شامل درد لگن، دیسمنوره، دیسپارونی و ناباروری است.
تشخیص افتراقی برای رد بیماری التهابی لگن، حاملگی خارج رحمی، فیبروم و سندرم روده تحریک پذیر است.
تشخیص با معاینه دو دستی و لاپاراسکوپی انجام می شود.
درمان بر اساس نیازهای فرد انجام می شود و شامل بی دردی، هورمون درمانی و جراحی است.
فیبروم رحم (لیومیوم) تومورهای خوش خیم ماهیچه صاف رحم هستند. این تومورها شایع ترین تومورهای خوش خیم در زنان هستند که شیوع آن بین 20 تا 40 درصد تخمین زده می شود. خطر بدخیم شدن فیبروم 0.1 درصد است. در این مقاله به بررسی عوامل خطر، ویژگی های بالینی و مدیریت فیبروم رحم می پردازیم.
مقالات پیشنهادی :
پاتوفیزیولوژی و اتیولوژی
فیبروم ها (لیومیوماتا) تومورهای خوش خیم ماهیچه صاف هستند که از میومتر رحم به وجود می آیند. آنها را می توان با توجه به موقعیت آنها در دیواره رحم طبقه بندی کرد:
داخل دیواره (شایع ترین) - محدود به میومتر رحم.
زیر مخاطی - بلافاصله در زیر آندومتر رحم ایجاد می شود و به داخل حفره رحم بیرون می زند.
ساب سروزال - بیرون زده و سطح سروزی (خارجی) رحم را منحرف می کند. آنها ممکن است دمپایی (روی یک ساقه) باشند.
پاتوژنز فیبروم ها به خوبی شناخته نشده است. تصور می شود که رشد آنها توسط استروژن تحریک می شود. فیبروم ها معمولاً خوش خیم هستند و به ندرت بدخیم می شوند.
عوامل خطر
عوامل خطر برای ایجاد فیبروم عبارتند از:
چاقی
قاعدگی زودرس
افزایش سن
سابقه خانوادگی
خطر ابتلا به این بیماری در زنانی که بستگان درجه 1 دارند، 2.5 برابر افزایش یافته است.
قومیت
آفریقایی-آمریکایی ها 3 برابر بیشتر از قفقازی ها در معرض ابتلا به فیبروم هستند.
ویژگی های بالینی
اکثر زنان مبتلا به فیبروم بدون علامت هستند - اغلب به طور اتفاقی در معاینه لگن یا شکم کشف می شوند.
علائم فشار / اتساع شکم
این شامل تکرر ادرار یا احتباس مزمن است.
خونریزی شدید قاعدگی
ناباروری - به دلیل اثر انسدادی فیبروم.
درد حاد لگن (نادر):
ممکن است در بارداری به دلیل دژنراسیون قرمز رخ دهد. این جایی است که فیبروم به سرعت در حال رشد دچار نکروز و خونریزی می شود.
به ندرت، فیبروم های ساقه دار ممکن است دچار پیچ خوردگی شوند.
معاینه
یک توده جامد یا رحم بزرگ شده ممکن است در معاینه شکمی یا دو دستی قابل لمس باشد. رحم معمولاً حساس نیست.
تشخیص های افتراقی
عمده ترین تشخیص های افتراقی فیبروم رحمی عبارتند از:
پولیپ آندومتر
تومورهای تخمدان
لیومیوسارکوم - بدخیمی میومتر.
آدنومیوز - وجود بافت عملکردی آندومتر در داخل میومتر.
تحقیقات
تصویربرداری بررسی اصلی برای فیبروم های مشکوک است:
سونوگرافی لگن
MRI (به ندرت مورد نیاز است، مگر اینکه به سارکوم مشکوک شود)
آزمایش‌های خون معمولاً برای بیمارانی که تشخیص نامشخص است یا به عنوان یک کار قبل از عمل در صورت اندیکاسیون جراحی اختصاص داده می‌شود. هم گزینه های پزشکی و هم جراحی برای مدیریت فیبروم رحم وجود دارد. بیماران بدون علامت با فیبروم های کوچک اغلب نیازی به درمان ندارند.
آیا بارداری می تواند آندومتریوز و مشکلات قاعدگی را درمان کند؟
آندومتریوز یک وضعیت غیر طبیعی در سیستم زنان و تولید مثل است که در آن پوشش داخلی رحم به نام آندومتر خود را به اندام‌های خارج از رحم می‌چسبد که به نام متریوم نیز شناخته می‌شود. این پوشش می تواند خود را به تخمدان ها، لوله های فالوپ و سایر اندام های دستگاه تناسلی بچسباند. آندومتر اصلی موجود در داخل رحم پاره می شود و با قاعدگی خارج می شود. با این حال، بافت غیرطبیعی آندومتر در خارج از رحم امکان خروج از بدن را ندارد، اگرچه می‌تواند پاره شود. این بافت از نظر شکل به رشد ادامه می‌دهد و ممکن است ضایعات بزرگی ایجاد کند. اینها می توانند باعث درد در زمان تخمک گذاری و قاعدگی شوند. اینها همچنین می توانند باعث خونریزی به دلیل پارگی شوند و حتی بافت اسکار را تشکیل دهند که به نوبه خود ممکن است دردناک باشد.
بارداری و آندومتریوز
اگر از اندومتریوز رنج می برید، ممکن است درد لگنی متناوب یا مزمن، درد همراه با قاعدگی، درد در هنگام برخورد جنسی، درد در حین حرکت روده، ضعف، خونریزی نامنظم یا شدید، درد در زمان تخمک گذاری، یبوست، نفخ، اسهال، درد در هنگام ادرار داشته باشید. ، کمردرد، مشکل در باردار شدن و غیره. با این حال، بسیاری از این علائم بسیار شبیه به سایر مشکلات زنانه مانند مشکلات قاعدگی و غیره است.
مشکلات قاعدگی
مشکلات قاعدگی غیر معمول نیست. اگرچه اکثر زنان دوره های قاعدگی خود را تقریباً بدون اتفاق می گذرانند، تعداد قابل توجهی از آنها مشکلات قاعدگی را تجربه می کنند، از جمله آنهایی که از آندومتریوز رنج می برند. آنها به طور منظم دوره‌ای از آشفتگی عاطفی و ناراحتی‌ها و مشکلات جسمی را هم قبل و هم در طول قاعدگی تجربه می‌کنند. زنان ممکن است از پریود نشدن، خونریزی شدید، قاعدگی دردناک ویا نوسانات خلقی رنج ببرند. این مشکلات این پتانسیل را دارد که زندگی زنان را به شکلی مختل کند.
در حالی که برخی از این مشکلات ممکن است ناشی از عدم تعادل هورمونی، فیبروم رحم یا پولیپ رحم باشد، برخی نیز ممکن است به دلیل برخی مشکلات پزشکی تشخیص داده نشده باشد. بسیاری از این مشکلات دارای گزینه های درمانی هستند که می توانند تا حد زیادی مشکل زمینه ای را کاهش دهند. اما برخی از مشکلات مانند اندومتریوز وجود دارد که ممکن است به طور کامل درمان نشود. این مشکلات را می توان فقط به صورت علامتی مدیریت کرد. درمان ها فقط می توانند علائم را در محدوده تحمل این زنان نگه دارند.
تشخیص اندومتریوز می تواند مشکل باشد. اغلب اوقات ام آر آی و سی تی اسکن به اندازه کافی قطعی نیستند. حتی علائم اغلب بی نتیجه هستند. به همین دلیل است که پزشکان اغلب مجبورند برای نتیجه‌گیری در مورد ایجاد آندومتریوز به لاپاراسکوپی وابسته باشند.
هیچ علت قطعی وجود ندارد که بتوان آن را علت آندومتریوز دانست. به طور کلی اعتقاد بر این است که به نوعی بافت آندومتر در طول قاعدگی از سیستم خارج می شود و در خارج از رحم کاشته می شود. با این حال، می توان آن را به برخی از علل دیگر مانند وراثت یا ناهنجاری ژنتیکی نیز نسبت داد. با این حال، وقتی صحبت از مشکلات قاعدگی می شود، در بیشتر موارد دلایل مشخصی وجود دارد.
علل مشکلات قاعدگی
شرایط پزشکی مانند مشکلات تیروئید، تعداد کم پلاکت ها، مشکلات کبدی یا کلیوی، سرطان خون، داروها، عوارض ناشی از استفاده از داروهای ضد بارداری مانند دستگاه های داخل رحمی، سقط جنین، عفونت ها، مشکلات لخته شدن خون و غیره می توانند به مشکلات قاعدگی کمک کنند. حاملگی خارج از رحم نیز گاهی ممکن است مسئول مشکلات قاعدگی باشد. گفته می شود حاملگی خارج از رحم زمانی رخ می دهد که تخمک بارور شده در خارج از رحم، بیشتر در لوله های فالوپ رشد کند.
باید بدانید که هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد. درمان مبتنی بر ارائه تسکین به بیمار و عدم درمان مشکل است. بنابراین درمان آندومتریوز معمولاً شامل داروهای درد، درمان با داروهای هورمونی و جراحی است. با این حال، برخی از درمان های جایگزین نیز وجود دارد مانند هومیوپاتی، تغییر در رژیم غذایی، طب سوزنی، رهاسازی میوفاشیال و غیره.
درمان مشکلات قاعدگی
اگرچه طیف وسیعی از درمان‌ها برای مشکلات قاعدگی وجود دارد، اما این درمان‌ها را می‌توان در سه دسته اصلی دسته‌بندی کرد: درمان هورمونی، دارو و جراحی.
آیا بارداری می تواند آندومتریوز و مشکلات قاعدگی را درمان کند؟
یک مفهوم کلی وجود دارد که بارداری می تواند آندومتریوز و همچنین مشکلات قاعدگی را درمان کند. با این حال، این دور از واقعیت است. واقعیت این است که بارداری باعث تغییر در تعادل هورمونی در بدن می شود. زنان باردار افزایش ناگهانی سطح استروژن و پروژسترون را در بدن تجربه می کنند. این کار مانند درمان های دارویی هورمونی است که ممکن است علائم اندومتریوز و مشکلات قاعدگی را سرکوب کند. با این حال، این یک مرحله موقت است و خود مشکل ریشه کن نمی شود.
علائم ممکن است پس از تولد کودک عود کند. اگرچه شیردهی می تواند به شما کمک کند تا عود علائم را چند ماه به تاخیر بیندازید، اما باید به اندازه کافی مکرر و شدید باشد تا از سرگیری چرخه قاعدگی سرکوب شود. هنگامی که چرخه قاعدگی شروع می شود، مشکل معمولاً برمی گردد.
مقالات پیشنهادی :
انجام سونوگرافی NT در مرکز الوند
خدمات رادیو لوژی و سونوگرافی الوند
بافت اسکار دهانه رحم: علائم، تشخیص و عوارض
آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های مشابه سلول‌های پوشش رحم در جای دیگری از بدن رشد می‌کنند و این رشد اغلب روی تخمدان‌ها یا لوله‌های فالوپ ایجاد می‌شود. اندومتریوز به ندرت در دهانه رحم دیده می شود. تخمین زده می شود که 6 تا 10 درصد از زنان را مبتلا می کند و به ویژه در سنین باروری شایع است.
علائم بافت اسکار دهانه رحم
به طور کلی هیچ علائمی دیده نمی شود اما ممکن است موارد زیر را مشاهده کنید:
ترشحات غیرمعمول واژن
درد لگن
درد هنگام مقاربت
خونریزی بعد از مقاربت
خونریزی بین دوره های قاعدگی
پریودهای سنگین، طولانی یا دردناک
تشخیص بافت اسکار دهانه رحم
اگر پزشک متوجه رشد دهانه رحم شود، آزمایش پاپ اسمیر را انجام می دهد. اگر نتیجه غیر طبیعی باشد، ممکن است کولپوسکوپی انجام شود. این روش شامل استفاده از میکروسکوپ دوچشمی است که وجود ضایعات در دهانه رحم، واژن و فرج را بررسی می کند.
در صورت وجود ضایعات، پزشک ممکن است بیوپسی را انجام دهد که به آنها اجازه می دهد نمونه ای از بافت را زیر میکروسکوپ بررسی کنند و از تشخیص دقیق اطمینان حاصل کنند. اگر روش‌های قبلی به دهانه رحم آسیب رسانده باشد، برداشتن زائده‌ها برای پزشک دشوار است.
درمان بافت اسکار دهانه رحم
دو روش رایج برای از بین بردن رشد عبارتند از:
الکتروکوتریزاسیون سطحی - پزشک از برق و گرما برای برداشتن توده های آندومتر استفاده می کند.
برداشتن حلقه بزرگ - این شامل ابزاری با یک حلقه سیمی است که جریان الکتریکی را حمل می کند. پزشک قبل از مهر و موم کردن هر زخمی، ضایعات را با دور زدن حلقه در امتداد سطح دهانه رحم درمان و از بین می برد.
عوارض بافت اسکار دهانه رحم
از آنجایی که اندومتریوز دهانه رحم نادر است ممکن است به اشتباه تشخیص داده شود. رشد دهانه رحم نیز ممکن است نشان دهنده سرطان دهانه رحم باشد، اما پزشک می تواند با بیوپسی و معاینه دقیق به تشخیص صحیح برسد. دیگر تشخیص های اشتباه احتمالی شامل :
رشد عضلات صاف روی دهانه رحم
کیست های التهابی
پولیپ دهانه رحم
فیبروم ها
ملانوما یا سرطان پوست
برخی از شرایطی که مرتبط هستند عبارتند از
سفت شدن بافت دهانه رحم
عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی که معمولاً به عنوان HPV شناخته می شود
عفونت باکتریایی
آیا بافت اسکار روی دهانه رحم از بارداری جلوگیری می کند؟
می توان گفت که آندومتریوز دهانه رحم تاثیر مستقیمی بر شانس باردار شدن ندارد. با این حال، هر گونه بافت اسکار روی دهانه رحم می تواند مانع از ورود مایع منی به رحم شود، اگرچه احتمال این اتفاق بسیار کم است. اگر ضایعات در جای دیگری از لگن مانند تخمدان ها یا قسمت های دیگر نیز وجود داشته باشد، اندومتریوز احتمال بیشتری بر باروری دارد. در مورد برداشتن توده ها با پزشک صحبت کنید.
چگونه می توان بافت اسکار را از رحم از بین برد؟
بافت اسکار در رحم را می توان با استفاده از یک روش جراحی به نام هیستروسکوپی جراحی درمان کرد. از بین بردن بافت اسکار همیشه با بیهوشی عمومی انجام می شود.. سپس یک هیستروسکوپی مجدد در تاریخ بعدی انجام می شود تا بررسی شود که عمل موفقیت آمیز بوده و رحم عاری از چسبندگی است. ممکن است بعد از درمان دوباره چسبندگی ایجاد شود. بنابراین، ممکن است پزشک توصیه کند قبل از اقدام به بارداری یک سال صبر کنید تا مطمئن شوید که این اتفاق نیفتاده است.
آیا سندرم آشرمن خطرناک است؟
سندرم آشرمن به چسبندگی داخل رحمی نیز معروف است. در این وضعیت، در زنان به دلیل نوعی تروما، بافت اسکار یا چسبندگی در رحم ایجاد می شود. کاهش یا عدم وجود قاعدگی به هر دلیلی غیر از کمبود هورمون (یائسگی) است. این کاهش جریان قاعدگی به دلیل تشکیل بافت اسکار در داخل دهانه رحم است. برخی از زنان مبتلا به این بیماری قادر به باردار شدن نیستند یا سقط های مکرر دارند. ممکن است با سندرم آشرمن باردار شوید، اما چسبندگی رحم می تواند برای جنین در حال رشد خطر ایجاد کند. همچنین خطر ابتلا به این بیماری را در دوران بارداری افزایش می دهد:
جفت سرراهی
جفت اینکرتا
خون ریزی بیش از حد
هیستروسکوپی بهترین روش جهت استفاده در تشخیص سندرم آشرمن است.
آیا بافت اسکار در سونوگرافی قابل مشاهده است؟
تشخیص بافت اسکار و چسبندگی با سونوگرافی، CT، MR یا هر آزمایش تشخیصی، مطالعه یا اسکن بسیار دشوار است. پزشک معمولاً باید این بافت ها را مستقیماً تجسم کند. بافت اسکار دهانه رحم یک بیماری نادر است و ویژگی های مشترک با شرایط رایج تری دارد، بنابراین ممکن است تشخیص آن چالش برانگیز باشد. با این حال، تشخیص دقیق ضروری است. برای تشخیص صحیح و انجام درمان برای جلوگیری از عوارض با پزشک مشورت کنید.